Bizden…
23 Şubat 2009 – 00:04Kınderip Net-Söğütlü Beldesi Net
Beldemizde kurumsal eğitime başlanıldığı ilk yıllarda,temel hedef; okuma-yazma öğrenmek/öğretmek idi.Zaten o yıllar hem ekonomik hem de yeterlilik bakımından eğitimi sürdürmek imkansızdı.İnsanlar eğitimi, bir ihtiyaç olarak değil;bir araç olarak görüyorlardı.Bu nedenle hem erkekler arasında ezilmemeleri, hem de ev işlerine yardımcı olmaları için,kız çocukları okula gönderilmiyordu.
Bugün beldemizde eğitim alanında önemli gelişmeler gözlenmektedir.”Doktorlar,hukukçular,mühendisler,eczacılar,öğretmenler,iktisatçılar ve bir çok aklıma gelmeyenler…”
Teknolojinin gelişmesinin yanında halkın refah seviyesinin ”az da olsa” iyileşmesiyle beraber,eğitime duyulan ilgi, yerli öğretmenlerin görevlerini icra etmeleri yanında,eğitime bilinçli katkı sağlamaları,beldemizde ikinci ilköğretim okulunun açılması ve bununla beraber öğretmen -öğrenci iletişiminde sağlanan kolaylıklar,memur atamalarında alışıla gelen sistemin çökmesi,memurların sosyal güvencelerinin iyileştirilmesi ve eskiye oranla ekonomik açıdan özel sektöre nazaran daha cazip olması, eğitime verilen önemi tetikleyen birkaç etmendir.
Eğitim, sadece ekonomik yönden değerlendirilmemeli. Belde olarak sosyalleşmede,vatandaş olarak hak aramada,birey olarak kendimizi ifade etmede, kısaca;kişiliğimizi şekillendirmede en önemli ihtiyaçlar arasında yer almaktadır.Bu nedenle eğitim kalitesini artırmak için, her mubah yola baş vurmalıyız.
Eğitime olan ilgimiz devam edecek…
Editör
“Bizden…” 6 Yorum
Sn.İsimsiz kahraman,Eğitim konusu kinderipin olduğu gibi tüm yörenin en önemli konusudur.Dün olduğu gibi,bugün’de bu konuda en büyük görev
eğitimcilerindir.Dün dediğimiz 10 yıllar önce,eğitimi yabancı öğretmenlerden aldık.Bunlar;Asil öğretmen olduğu gibi bazıları,Barış gönüllüsü bazıları da Er Öğretmen ve Vekil öğretmenlerden oluşmaktaydı.Bu öğretmenler ellerinden gelni yapmakla birlikte,köyün öz evladı olup,köyün okullarında öğretmenlik yapan kardeşlerimiz kadar sorumluluk taşımadılar, görevlerini yapıp gittiler.Onlara minnettarız. Ancak, Köyümden yetişen kardeşlerimiz için aynı şeyi söylemek mümkün değildir.Bunlar hem bizleri hemde küçüklerimizi eğitmeli,Onlar için zaman ve zemin mefhumu olmamalıdır.SAYGILARIMLA
fehmi akyol 23 Şubat 2009
Değerli İsimsiz Kahraman’ın da belittiği gibi beldemizde olumlu yönde çok gelişmeler olmuştur.Ekonomik anlamda ki değişimler doğal olarak insanların yaşayışlarında da bir takım değişikliklere yol açacaktır.
Biz bu değişimleri en olumlu, en verimli olacak şekilde lehimize çevirmesini bilmemiz gerekir.Çağımızın bu gelişmeleri karşısında bizi ayakta tutacak bizi ileriye götürecek tek çıkar yol kaliteli bir eğitimdir.Eğitime biraz daha önem verelim ki ,DOKTORLAR,MÜHENDİSLER,KAPTANLAR,ÖĞRETMENLER,HUKUKÇULAR,ECZACILAR,HEMŞİRELER … sizin çocuklarınız olsun,
yosuncan1 23 Şubat 2009
size katılmıyorum. genellememek lazım. köylümüz olan öğretmenlerimiz daha fedakar istekli vs… die bi şey söz konusu değil. karşılaştırma imkanımız oldu. o insanın kişiliğiyle ilgili. ve bu vesileyle yasemin armağan hocamı anmak istiyorum… seni çok seviyoruz hocammm belki görürsünüz bi gün ve yine görüşürüz bu sayede 🙂
eliff47 25 Şubat 2009
Elif arkadaşa katılıyorm… Yasemin ARMAĞAN benim de hocamdı hem de sınıf rehber öğretmenim.. ben lise eğitimimde en çok faydayı ondan gördümm… Hem eğitsel olarak hem de sosyo kültürel açılardan sunduğu imkanlar o dönem için mükemmeldi. Tabi onun gibi birçok köyümüz dışından gelen öğretmenin de faydasını gördüm… Ama nedense köylü öğretmenlerin (Nurettin GÖZ hariç) hiçbir faydasını görmedim…
YusufKaplan 25 Şubat 2009
Forumda mizahi olarak yazdığım “1970 lerde kinderip’te öğrenci olmak” yazısını okumanızı tavsiye ediyorum.Evet,mizahi;ama gerçeklerin ta kendisi…
Bir de müdürümüz Davut Kaplan’nın çabalarını görmezden gelmeyin.
isimsiz kahraman 25 Şubat 2009
Eğitimin yerlisi yabancısı olmaz.Fedakar yeli ve yabancı öğretmenlerimiz oldu.
yosuncan1 26 Şubat 2009