Anılardan 3
11 Nisan 2010 – 08:41
Yıllardan beri komşu beldelerle spordan ticarete kadar çeşitli alanlarda sosyal, ekonomik bağlarımız olmuştur. Bugün az da olsa var olduğunu tahmin ediyorum.
Özellikle taziye, dün olduğu gibi bugünde de vardır. Ama futbol karşılaşmalarını, ancak özlemle anabiliriz. Bence futbolla başlayan tanışma kaynaşma, diğer bağların oluşmasında çok etkiliydi. Neyse, teknoloji zaten kardeşi kardeşe yabancılaştırmış.
Eskiden köyümüzde içi ağızla şişirilen, dışı yırtık pırtık, bazen de yumurta şeklini alan bağcıklı toplar vardı. Ancak bu topları da her zaman temin etmek de mümkün değildi. Hele de bu toplara sahip olan bir çocuk ise, onu ikna etmek için bin bir dereden su gerekirdi.
Asıl konumuz Şenköy ile yapılan derbi niteliğinde ‘futbol karşılaşmaları’ olacak. Tarihi hangi yıllara uzanıyor bilmem, ama yoğun olarak bildiğim 70’li yıllardır. Bir yazımda da özlemle andığım geniş, düz, çimli alan olarak hafızalara kazınan ‘Meydan’da oynanırdı o karşılaşmalar… Karşılaşmalar sahalarda ne başlar ne de biterdi. Bütün tartışmalara, hakaretlere, kasıtlı faullere rağmen, heyecanla sürüp giderdi.
Seyircilerin ilgisi bazen ‘Meydan’a sığmaz damlara taşardı. Bazı seyirciler de uğur getirir inancıyla, çimlere sürttükleri taşları, rakip kaleden gizlice geçirirlerdi. Hele de ardından gol gelmesi, uzun alkışlarının ardından bu iş defalarca tekrarlanırdı.
İşte bu yazı vesilesiyle o günlerin futbolcularından aklımda kalanları yazmak istiyorum; Rahmetli Hikmet sağlam ve kardeşleri; Veysi, Ziya, Ekrem; Kaleci, ama süper kaleci Abdulsamet Çetin. Çoğu kez imam oğlu olması nedeniyle azarlanırdı. Halil Açan ve son olarak aklımda kalan, tahminin Şehmus Evirgen olacak.
Bugün ara sıra halı sahada oynansa da o günlerin tadını asla tattırmayacak. Bugün çoğumuzun komşu beldelerden tanıdığımız varsa inanın o günlerin sayesindedir.
Tüm belde, Komşu belde ve köylerin halkına sonsuz saygılar, sevgiler yolluyorum…
Ä°simsiz Kahraman
“Anılardan 3” 3 Yorum
Yine her zamanki gibi hoş ve nostaljik bir yazı olmuş.
Günümüzde komşu köylerden birilerini tanıyıp onlarla yakın arkadaş olmuş diyebileceğimiz kişi sayısı malesef bir elin parmakları ile sayılacak kadar az durumda.Gerçi komşu köylerin insanlarıyla sadece değil kendi köylüleri tanımayan bir millet haline geliyoruz.Fazla uzak tarihler değil 15-20 yıl öncesi benim hatırlayabildiğim ve içinde olduğum yaş gurubunda bile sosyal aktiviteler had safhadaydı ama şimdi çokcuklar ve gençler malesef ya bilgisayara yada telefonlara bağlanmış durumda ve bu çok ciddi bir anti sosyal gurupların oluşmasına neden oluyor.Gençlerimiz kendi çevrelerinden kopup bizim ne kültürümüze nede yaşam biçimimize uymayan çevrelere doğru hızla uzaklaşıp gitmekte.
Bu bir yara olarak sürekli karşımıza çıkmakta ve giderek etrafına zarar vermeye baÅŸlamakta.Bu sorunu aÅŸmanın yada en aza indirmenin yolu sayın abimiz Ä°SÄ°MSÄ°Z KAHRAMAN’ın dile getirdiÄŸi en sosyalleÅŸmenin en basit yöntemi olan sadece kaynaÅŸma amaçlı yapılan maçlardan baÅŸlar ve gerisi gelir.
Sevgili arkadaşlar gelin bu bahar aylarını iyi değerlendirip kabuklarımızı kırıp birbirimizi daha iyi tanıyıp sanal alemden dünyanın binbir türlü sorunundan bir nebze olsun uzaklaşıp hemde sağlık için spor parolası ile futbol maçları düzenleyelim.
Benim önerim http://www.kinderip.net tarafından yaş guruplarına göre mini turnuvalar düzenlenebilir.Bu turnuvalar ilköğretiden başlayıp beldemizim en eski futbolcularına kadar gitsin.
yosuncan1(Fettah MANSIZ)
yosuncan1 12 Nisan 2010
1958-1959 yıllarında,sözünü ettiÄŸiniz futbol turnuvaları,köy öğretmenlerinin öncülüğünde, KÖYÃœMÃœZ ve ÅžORUZBAH-KEFERHUVAR,EPÅžE köyleri arasında; ilkokullar düzeyinde yapılırdı.Okul etrafındaki toprak sahalarda,bazen her takıma iki üç öğretmenin de katılmasıyla bir saat mefhumu olmaksızın ,yani yoruluncaya kadar oynanarak yapılırdı.En güzel alan bizimdi.Tamamı çim olan meydanımız vardı…Bu turnuvalar sayesinde,bizler futbolu tanıdık ve bugünkü futbol takımlarının taraftarlığını da o zaman seçtik.Öğretmen Ömer BOZKURT,Belgin BELLÄ°SAN,Saygı
ile anıyorum…..Sevgiler sana isimsiz kahraman..
fehmi Akyol 12 Nisan 2010
Sayın Fehmi Akyol,yazını henüz okudum. Beni 53 sene geriye götürdün; çok teÅŸekkür ederim.Ben Ä°stanbul’dayım.
Marmara Üniversitesinden emekli oldum.Çeşitli özel üniversitelerde ders veriyorum. Yukarıda E-mail adresimi belirttim, garanti olsun diye buraya da yazıyorum. Bana mesaj gönderirsen çok memnun olurum.
Doç.Dr.Belgin Bellisan
E-mail: bbellisan1940@hotmail.com
Belgin Bellisan 3 AÄŸustos 2013